ඔබ දැක්කම පරදිනවා
සරසවි බිම විකසිත මල්
ඔබ වගේම හිනහෙනවා
මහවැලියේ සිහිල් ජලයඔබෙ කටහඩ මුමුණනවා
හමන සුළග සීතල වී
ඔබෙ ගත සිත සනසනවා
මගේ තනිය මකා ගන්න
මම ගී වැල් මුමුණනවා
ඔබේ ලගට සිහිනෙන්වත්
ඇවිත් යන්න මම එනවා
මගෙ මතකය ඔබ දැම්මොත්
මහවැලියත් උතුරනවා
උතුරන ජල සුළි මැද්දේ
මගේ මළ කද තනි වෙනවා
කවදා හෝ ඔබ එනකම්
මග බලාන මම ඉන්නම්
වෙනද ලැබුනු ආදරයම
එලෙසම ගෙන එනවානම්
Share This Post
No comments:
Post a Comment